Rietjesmonster

 

 

Wanneer je mijn blog al iets langer volgt dan weet je dat Sam enorme issues heeft gehad met het drinken uit een fles. Hij was en is een zogeheten flesweigeraar. Hij vertikte het om melk te drinken uit een zuigfles en wilde enkel borstvoeding. Werkelijk alles heb ik geprobeerd maar geen enkele methode had succes. Uiteindelijk heb ik het maar opgegeven om de lieve vrede in huis te bewaren. Wel ging ik op zoek naar andere manieren om hem te laten drinken. Deze mama wilde namelijk ook wel eens het huis uit zonder kleine man.

Ook de meeste alternatieven bleken niet de sleutel tot succes. Een tuitbeker met zachte tuit, een tuitbeker met harde tuit, een gewone beker, een oefenbeker, een rietjesbeker, anti-lek versus ordinaire geen-anti-lek-shizzle, we tried it all! In de meeste gevallen kauwde Sam even op de betreffende tuit, dop of whatever, om het vervolgens met inhoud en al te lanceren vanuit zijn kinderstoel. Tja, daar zit je dan met je goede gedrag. Gek werd ik ervan!

En toen was er een mooie dag in juli. Een doodnormale dag waarop ik besloot om Sam weer eens te voorzien van een rietjesbeker met water. Meer voor de vorm dan met het idee dat hij er iets uit zou drinken. (Inmiddels was ik al in de overtuiging dat Sam tot zijn zestiende enkel bij mij zou drinken...) Wat er toen gebeurde lieve mensen was onbeschrijfelijk. Sam. Dronk. Water. Uit. Een. Rietjesbeker. WTF?!? Ik snapte er helemaal niets van en checkte direct of die beker ergens lek was. Dat bleek niet het geval. Het kwartje was eindelijk gevallen.

Vanaf die dag ben ik dagelijks een rietjesbeker met water of ander vocht gaan aanbieden. Al na een paar dagen begon Sam grotere hoeveelheden te drinken en verslikte hij zich steeds minder. Ik was en ben daar zo blij mee. Ondanks dat ik het nog steeds prima vind om borstvoeding te geven, is het enorm fijn dat hij nu ook ander drinken kan krijgen. Die lichamelijke afhankelijkheid is hartstikke schattig maar uhhh... niet altijd even praktisch.

Deze omslag vond plaats vlak voordat we op vakantie gingen dus dat was ook ideaal. Tijdens het wandelen of in de auto kon ik hem makkelijk even een rietjesbeker met water geven om zijn vocht een beetje op peil te houden. Aangezien we flink wat warme dagen gehad hebben, was dat heel prettig en wel zo relaxt.

Inmiddels krijgt Sam twee tot drie keer per dag een rietjesbeker met water. Melk wil hij nog steeds uit de borst. Ik heb geprobeerd hem afgekolfde melk te geven of koemelk in zijn beker maar deze pogingen worden resoluut van de hand gewezen. Ook is hij niet wild van diksap of lauwe thee. We zijn er dus nog niet maar wat ben ik in mijn nopjes met deze ontwikkeling. Nu hoef ik echt alleen maar te genieten van de momenten dat hij bij me drinkt en kan ik met een gerust hart de deur uit. Hij wordt groot, dat kind van mij!

Bestelling Sans-online

Vorige week kreeg ik bericht van Sans-online dat ik voor een tegoed van 35.- euro mocht uitzoeken in hun webshop. Je begrijpt, dat laat ik me geen twee keer zeggen want ik ben en blijf een vrouw. En vrouwen houden nu eenmaal van kleding, althans de meeste vrouwen dan... Ik ben in ieder geval zo'n exemplaar dus ging ik enthousiast op zoek in de webshop.

Ik zag verschillende items die ik leuk vond. Helaas vielen er een aantal dingen af vanwege hoog gesloten halslijnen. Aangezien ik nog steeds borstvoeding geef, is dat niet echt handig. Ik zou het zonde vinden als ik daarom een kledingstuk niet zou dragen. Ik scrolde dus vrolijk verder. Terwijl ik verschillende dingen aanklikte, bedacht ik me dat het slim zou zijn om iets te bestellen voor het najaar. Het is immers al bijna september. Een vrolijk zomerjurkje zou ik misschien nog een paar keer kunnen dragen voordat het een half jaar de kast in moet. Ook zonde!

Een item voor de herfst en de winter moest het worden. Op een gegeven moment stuitte ik op deze sweater van Esprit. Zoals de tekst erop al zegt: simple and blue. Laat ik nu net iemand zijn met een basic kledingstijl en blauw als lievelingskleur! Meant to be, al je het mij vraagt haha! Voor de vorm bekeek ik de rest van de webshop nog even maar mijn keuze was snel gemaakt. Deze sweater werd in mijn digitale boodschappenmandje gegooid en ik klikte hem snel naar huis. Ben benieuwd wanneer de postbode hier voor de deur staat!

Vind je Sans-online nu net zo'n leuke webshop als ik dan heb ik goed nieuws voor je. Binnenkort volgt namelijk een winactie in samenwerking met deze webwinkel. Stay tuned!

Deze blog is tot stand gekomen in samenwerking met Sans-online.

The zoo

Zoals ik in mijn blogje van gisteren al vertelde, zijn we afgelopen maandag naar de dierentuin geweest ter ere van Sam's verjaardag. Hoewel ik vooraf bang was dat ik op de verjaardag van Sam heel emotioneel zou zijn, viel dat op de dag zelf wel mee. Zondagavond voelde ik me wel naar omdat het toen precies een jaar geleden was dat het mis ging. Ik kon niet slapen en toen het eenmaal na twaalven was, heb ik wel wat traantjes gelaten. Redelijk uniek voor mijn doen want ik huil zelden. Gelukkig heb ik wel kunnen genieten van het feit dat mijn zoon alweer 1 jaar is geworden. Ons bezoekje aan de dierentuin was een goede afleiding.
Vooraf hadden we niet in de planning staan om naar de dierentuin te gaan. We bedachten het 's morgens spontaan omdat we wel iets feestelijks wilde doen op Sam's verjaardag ook al hadden we het al gevierd. Deze dag leek ons een prima moment om Sam kennis te laten maken met het fenomeen dierentuin. We zijn daar namelijk nog niet eerder met hem geweest omdat we het zonde van het geld vonden als hij nog geen enkel besef ervan had. Het is nu niet bepaald een goedkoop uitje.
Maandag vertrokken we dus naar de dierentuin in Amersfoort. Hoewel het nog vakantie was, was het hartstikke rustig. Ook was het prachtig weer, niet geheel onbelangrijk! We hebben echt een geweldige dag gehad want wat was het geweldig om al die dieren te bekijken. Het was echt Sam z'n dagje uit want hij vond het super. Met grote ogen keek hij naar alle dieren. Normaal kletst Sam heel wat af maar die dag was hij redelijk stil en was hij vooral met open mond alles in zich op aan het nemen. Geen wonder dus, dat hij halverwege de dag knock-out ging in de buggy. Hij heeft vast liggen dromen van de giraffen, olifanten en tijgers. Ook wij als ouders vonden het helemaal geslaagd. Want zeg nu zelf, wat is er nu leuker dan een dagje dierentuin. Wat mij betreft een prima manier om een verjaardag te vieren.
Eenmaal bij de uitgang zagen we een bord staan waarop stond dat je bij het afsluiten van een abonnement, de entreeprijs retour kreeg. Dat was wel erg aanlokkelijk aangezien een abonnement op de dierentuin op mijn verlanglijstje stond. We wonen er namelijk maar tien minuten rijden vandaan en het is ook goed aan te fietsen. Al zou ik het aankomende jaar maar twee keer gaan, dan zou ik dit geld er al uit hebben. Als afsluiting van deze feestelijke dag, heb ik dus een abonnement genomen zodat Sam en ik nog heel vaak kunnen gaan genieten van dit dierenpark. Ik heb er nu al zin in!

De eerste verjaardag van Sam

Hoewel Sam afgelopen maandag jarig was, vierden we het de dag daarvoor. Maandag is nu eenmaal niet zo'n handige dag te zijn om jarig te zijn. We begonnen deze feestelijke dag op het grote bed waar Sam een cadeau mocht uitpakken. Hij kreeg van ons een trein met allemaal blokjes. Vorige week had hij ook al een loopwagentje gekregen voor zijn verjaardag maar om die nu alsnog in te pakken, leek ons een beetje suf. In eerste instantie had Sam meer interesse in het cadeaupapier trouwens. Gelukkig kreeg hij later door dat die trein toch het echte cadeau was.

's Morgens hebben we het rustig aan gedaan en hebben we Sam ervan kunnen overtuigen nog even een dutje te doen, voordat de visite kwam. Rond twee uur kwamen de eerste mensen. Ondanks dat we besloten hadden het klein te vieren, was het best druk. Ik was dan ook blij dat we geen groot feest gaven ter ere van Sam's verjaardag. Dit was echt prima zo! Ondanks dat Sam best regelmatig op een verjaardag komt en dus wel wat gewend is, werd hij toch een klein beetje verlegen van alle aandacht die hij nu kreeg. Toen we allemaal gingen zingen en hij taart kreeg, draaide hij zijn hoofd weg. Poepie! 

Wat wel hilarisch was, was dat hij de taart echt te smerig voor woorden vond. Je hoort altijd dat kinderen op hun eerste verjaardag enthousiast in een stuk taart duiken maar daar was hier geen sprake van. Sam nam een hap, spuugde het weer uit en begon te huilen. Vervolgens mepte hij de taart resoluut op de grond. Omdat het feest was, hebben we hem maar een paar tortillachippies gegeven. Die lustte hij wel thank God! Anders is het ook zo sneu dat je op je eerste verjaardag niets lekkers te eten krijgt.

Die boef van ons is enorm verwend. Aan het einde van de dag wist hij heel goed hoe dat uitpakken van een cadeau nu precies in zijn werk ging haha! Van ons kreeg hij dus een trein en een loopwagentje. Verder heeft hij een loopfietsje, een houten trekdiertje, een puzzel, een boek van Dick Bruna, een toren van Janod, geld en cadeaubonnen gekregen. 

Liebster blog award

Vorig jaar werd ik al eens genomineerd voor de Liebster Blog Award. Je kunt hier de blog bekijken die ik daarvoor schreef. Vorige week werd ik opnieuw genomineerd voor deze award. Deze keer door Fabianne en Tess. Inmiddels ben ik er trouwens achter gekomen dat deze tag veranderd is ten op zichte van de vorige keer dat ik hem deed. Je hoeft nu geen dingen meer over jezelf te vertellen maar je beantwoordt nu alleen de vragen die je hebt gekregen van diegene die je heeft getagt. Het krijgen van de Liebster Blog Award houdt het volgende in:

De Liebster Blog Award is een min of meer fictieve award die bedoeld is om de wat kleinere blogs met relatief weinig volgers onder de aandacht te brengen. Als genomineerde beantwoord je elf vragen van degene die jou heeft genomineerd, om vervolgens zelf elf vragen te bedenken die je weer aan elf andere bloggers voorlegt.

Aangezien twee mensen mij genomineerd hebben, betekent dat voor mij niet elf vragen beantwoorden maar tweeëntwintig. Ik ga dus snel van start!

Met welke vijf woorden zou je jezelf omschrijven?

Nuchter, sportief, relaxt, liefdevol en impulsief.

Heb je tatoeages of zou je er één willen?

Ik heb geen tatoeages. Ik vind het bij anderen soms heel mooi maar ik ben bang dat ik er spijt van krijg. Misschien zou ik wel een keer de naam van mijn zoon ergens willen laten vereeuwigen op mijn lijf. Daar kan ik namelijk nooit spijt van krijgen!

Welke taal zou je graag willen beheersen?

Italiaans! Ik vind dat zo'n mooie taal, zo zangerig en zwoel. Ook al wordt er een bestelling bij de Mac door gegeven, in het Italiaans klinkt het prachtig haha!

Wat is je favoriete genre boeken?

Als voormalig docente Nederlands moet ik nu natuurlijk wel de Nederlandse literatuur antwoorden. Toch vind ik een goede thriller ook altijd fijn leesvoer. Daarnaast heb ik pakweg het afgelopen anderhalf jaar boeken over het moederschap verslonden. Kortom, mijn smaak is behoorlijk breed.

Wat is je favoriete stad in Europa?

Lastig want er zijn zoveel leuke steden in Europa. Als ik dan echt moet kiezen, dan ga ik voor Rome. Deze stad heb ik drie keer bezocht en ik ben echt verliefd geworden op deze plaats. De gebouwen, de sfeer, de mensen en vooral de enorm rijke geschiedenis zijn allemaal zo mooi. Rome heeft echt een plaatsje in mijn hart. Mede door alle fijne herinneringen die ik daar heb liggen inmiddels.

Wat wilde je worden toen je op de basisschool zat?

Pathaloog-anatoom of diepzeeduiker. Tja...het was een fase zullen we maar zeggen ;-)

Wat zou je kopen als je nu 100,- euro zou vinden op straat?

Ik vermoed dat ik er gewoon de weekboodschappen van zou doen. Uiteraard zou ik dan wel wat extra lekkere producten inslaan haha!

Als je mee mocht doen aan een televisieproggramma, welk programma zou je dan kiezen?

Lastige vraag, want ik heb totaal geen behoefte om mee te doen aan een televisieprogramma. Als ik dan toch moet kiezen, dan kies voor Wie is de chef?. Dat vind ik altijd erg leuk om te kijken en dat staat ook wel dichtbij me. Ik ben namelijk dol op koken. 

Als je voor de rest van je leven schoenen van één winkel of één merk zou moeten dragen, welke winkel of welk merk zou je dan kiezen?

In dat geval zou ik voor All Stars gaan. Ik ben dol op die gympjes en ik heb ze in verschillende kleuren. Je kunt ze zowel in de winter als in de zomer dragen en daarnaast zijn deze schoenen echt tijdloos.

Hoe ben je op de naam van je blog gekomen?

Waarschijnlijk in een vlaag van verstandsverbijstering want stiekem ben ik niet zo tevreden over de naam van mijn blog. Eigenlijk wilde ik de naam Go with the flow, maar helaas was die optie al bezet. Vervolgens ben ik allerlei variaties gaan proberen en kwam ik uiteindelijk uit op In a flow around the world. 

Wat weten maar heel weinig mensen van jou?

Ik draag geen grote geheimen met me mee maar ik denk dat niet veel mensen beseffen dat ik ondanks mijn grote mond, eigenlijk maar een heel klein hartje heb. Goede vrienden en mijn familie weten dit natuurlijk wel maar ik vermoed dat veel mensen zich daar wel eens op verkijken.

Wat is de meest indrukwekkende gebeurtenis die je ooit hebt meegemaakt?

De geboorte van Sam. Je leest mijn bevallingsverhaal hier.

Wat is één van je favoriete quotes of levenswijsheden?

Dat ge-go with the flow van mij kennen jullie inmiddels wel dus daar zal ik het deze keer niet over gaan hebben. Daarom wil ik deze keer de eerste strofe aan halen van William Blake's Auguries of innocence: To see a world in a grain of sand / and a heaven in a wild flower / to hold infinity in the palm of your hand / and eternity in an hour. Mooi hè? Verder blijf ik het gedicht Voor een dag van morgen van Hans Andreus adembenemend vinden. Dit gedicht kun je hier lezen.

Als je een feestje zou geven, wat voor één dan ook, wat voor feestje zou het dan zijn en ter gelegenheid waarvan?

Ik zou een barbecue geven en daarvoor al het eten zelf bereiden. Ik wil een tafel vol met homemade food waarvan iedereen kan nemen wat hij of zij lekker vindt. Vrienden en familieleden nemen instrumenten mee en er zal tot diep in de nacht gegeten worden en muziek worden gemaakt. Dit feestje vindt bij voorkeur plaats op een zwoele zomeravond en zal duren tot het weer licht wordt. Er wordt gedanst, gelachen en gedronken. En ter ere waarvan? Ach, een feestje kan altijd. Wat mij betreft vieren we het leven.

Als je ervoor kon kiezen om voor altijd een bepaalde leeftijd te hebben, welke leeftijd zou dat dan zijn?

Volgende week word ik 27 jaar en ik begin nu op het punt te komen dat ik het niet zo geweldig meer vind om ieder jaar een jaartje ouder te worden. Hoewel ik weet dat iedere leeftijd zijn charme heeft, zou er dus voor kiezen om 26 jaar te blijven. Ik vind dat een mooie leeftijd. Je bent ruim volwassen maar nog jong genoeg om een hele toekomst open te hebben liggen. Oud genoeg om serieus genomen te worden en jong genoeg om je nog niet oud te voelen.

Wanneer was je voor het laatst nerveus en waarvoor?

Gisteren! Ik was nerveus omdat Sam gisteren jarig was en ik niet wist hoe ik me daaronder zou voelen. Ik was bang dat ik me heel labiel zou voelen omdat het die dag precies een jaar geleden zou zijn, dat ik bijna stierf. Gelukkig viel het mee. Het was een emotionele dag maar ook een heel leuk en fijn moment om stil te staan bij de verjaardag van Sam.

Als je elk beroep zou kunnen kiezen en het vandaag kon realiseren, welk beroep zou dat zijn en waarom?

Heel veel beroepen lijken me leuk. Ik zou dan voor een totaal andere richting gaan dan de sector waarin ik jarenlang gewerkt heb. Misschien iets van sportschoolhouder, lactatiekundige of journalist. Geen idee, maar dit zijn de eerste beroepen die me te binnen schieten.

Waarom heb je voor het laatst ruzie gehad en waarom?

Hmmm, ik kan me eerlijk gezegd niet herinneren dat ik echt ruzie heb gemaakt. Niet in de zin van schreeuwen en met de deuren slaan in ieder geval. Ik denk dat ik voor het laatst een klein onenigheidje had met vriendlief omdat hij het heel irritant vond dat ik hem niet liet uitpraten. Dat zou ik echter geen ruzie willen noemen.

Waar maak ik jou 's nachts voor wakker?

Ik ben een slechte slaper dus als ik slaap, laat me dan in godsnaam lekker liggen ;-)

Wat is jouw favoriet blog en waarom?

Pfff, weer zo'n lastige vraag! In mijn side-bar vind je onderaan een lijstje met mijn favoriete blogs dus ik denk dat ik bij deze vraag daar gewoon lekker naar verwijs.

Als je één ding moet noemen wat je irriteert, wat is dat dan en waarom?

Oneerlijkheid! Dat is iets dat ik niet kan aanzien en waar ik ook niet zo goed mee om kan gaan. Ik heb een bloedhekel aan mensen die een loopje met de waarheid nemen of anderen onterecht van iets beschuldigen. Doe gewoon allemaal lekker normaal en maak dingen niet onnodig ingewikkeld. Worden we allemaal beter van op deze wereld.

Wat is jouw ultieme tip aan ons als medebloggers?

Blog omdat je het leuk vindt om te doen en schrijf over zaken die jouw interesse hebben. Dat maakt je blog uniek en leuk om te lezen. 

Zo, dit waren mijn antwoorden op de vragen van Tess en Fabianne. Hieronder vind je de vragen die ik voor mijn medebloggers in petto heb. 

Stel je huisdieren voor op je blog. Indien je die niet hebt, verklaar je nader...

Wat is de samenstelling van het gezin waarin je bent opgegroeid?

Waar ben je verslaafd aan?

Hoe ziet jouw ultieme avondje uit eruit?

Durf je parachute te springen? Leg uit waarom wel of juist niet en deel eventuele ervaringen.

Welke mobiele telefoon heb je?

De kip of het ei?

Over eieren gesproken...lust je die? 

Heb je (nog) een kinderwens of is je gezin compleet? Of wil je misschien helemaal niet van die kleine etters?

Op welke karaktereigenschap ben je trots?

Heb je al plannen voor een volgende vakantie?

Nicole, Floor, Moira, Mieke, Jesdiny, Sharmayne, Jane, Petra, Maris, Wendy en Gwen, ik ben benieuwd!

Sam 1 jaar!

Vandaag is de dag! De dag dat mijn lieve, kleine Sam een jaar oud wordt. Om 12:35 is het precies een jaar geleden dat hij werd geboren, 26 augustus zal voor altijd zijn dag zijn. Vanaf nu, is hij officieel geen baby meer maar een dreumesje. Waar blijft de tijd in godsnaam? 

Vandaag is ook de dag waar ik tegelijkertijd tegenop en naar uit heb gezien. Want wat was het een veldslag een jaar geleden! Ik ben bang om terug te kijken omdat dat zo verschrikkelijk confronterend is. Me te realiseren dat Sam en ik elkaar bijna kwijt waren. Dat het verschil tussen leven en dood heel klein kan zijn. Ik ben zo bang dat die gevoelens mijn stemming zullen overheersen vandaag. En dat is iets wat ik absoluut niet wil. Vandaag is het namelijk feest! Feest omdat mijn lieve hummel een eigenwijze draak aan het worden is. Een hele lieve draak, dat wel natuurlijk! Een draak waar ik onvoorwaardelijk veel van hou. Met heel mijn hart, ziel en zaligheid!

Het is precies een jaar geleden dat er naast een baby ook een moeder werd geboren te midden van een ware slachting. Iets waar ik tijdens de hectiek van de eerste weken niet bij stil stond. En ondanks dat ik terugblikken naar de periode rondom Sam's geboorte bij tijd en wijlen lastig vind, doe ik het toch. In stilte, want woorden kunnen geen uitdrukking geven aan hetgeen ik voelde, dacht en deed. 

Hoewel een jaar geleden niets liep zoals het zou moeten, was het toch precies zoals het zijn moest. Mijn verhaal werd toen geschreven. The story of my life! Zo ging het, niets meer en niet minder. Met een verbluffend resultaat. Het mooiste en liefste wezen dat ik ooit heb gezien! 

Vandaag is de dag van afsluiten. Het afsluiten van een eigenlijk helemaal niet zo'n zwaar jaar. Het moederschap is namelijk het mooiste dat me is overkomen. Voor het eerst in mijn leven voel ik me compleet. Geen onrust meer, slechts leven in het hier en nu. 

Vandaag mag ik alle ellende loslaten. Het is voorbij, het is gedaan, het cirkeltje is rond. Geen eerste keren meer na de gebeurtenis maar een tweede winter en een tweede zomer in het vooruitzicht. Na vandaag geen eerste verjaardag meer maar een tweede en en derde en ga zo maar door. 

Vandaag is het feest! Een feest als nooit tevoren met slingers, taart en ballonnen. Lieve Sam, ik houd van jou! En ook al huilt mama, het zijn tranen van geluk. 

Dag 25 - Dingen die je graag wilt doen

Er was eens een tijd dat ik heel stoer was. En heel sportief! In het tijdperk before kids zeg maar... Ik was iemand die over huizen sprong. Deed aan sportklimmen, kickboksen en surfen. Geen sport was me te gek! Ik verkeerde in uitstekende conditie en werd nooit door mijn fysiek belemmerd. In praktisch alles wat ik deed op sportgebied, was ik succesvol. En dat lieve lezers, zou ik heel graag weer willen! 

Een jaar na mijn bevalling ben ik nog steeds niet in staat om te sporten zoals ik zou willen. Niet omdat ik niet wil, niet omdat ik geen tijd heb maar omdat het niet gaat. Mijn lijf doet namelijk niet meer wat ik wil. Het afgelopen jaar stond in het teken van het herstellen van de gevolgen van HELLP. Gelukkig zit mijn herstel in de lift maar helaas ben ik er nog lang niet. Mijn bloeddruk is nog steeds te hoog, mijn spanningsboog is kort, ik heb nog veel hoofdpijn, kan me niet concentreren en alles kost me tien keer zoveel energie als vroeger om maar wat zaken te noemen. Niet omdat ik een kind heb gekregen maar doordat mijn hele zenuwstelsel overhoop heeft gelegen en diverse organen zijn uitgevallen. Mijn hele lichaam heeft een enorme opdonder gekregen en daarvan herstellen kost tijd, heel veel tijd!

Fanatiek sporten zit er op dit moment dus gewoon domweg niet in. Hoe hard ik het ook probeer en hoe graag ik ook wil. Natuurlijk beweeg ik regelmatig maar mijn conditie is nog steeds niet veel soeps omdat het niet lukt om iets op te bouwen. Ik loop continu tegen grenzen aan en als ik een keer iets forceer of probeer te doorbreken, fluit mijn lijf me kei- en keihard terug. Een zware dobber voor de sportfanaat die ik ooit was.

Wat zou ik graag weer voluit ergens voor trainen. Tot het uiterste gaan! Helemaal kapot gaan en mijn grenzen verleggen. Genieten van dat euforische gevoel na het behalen van een overwinning op mezelf. De vrijheid van er lekker tegenaan gaan, mis ik soms heel erg. Ik zou zo graag weer de dingen doen die ik ooit kon.

Baddertijd #1

Een paar dagen geleden zag ik op de blog van Sharmayne een prachtige foto van haar zoontje in bad. Ze vroeg of mensen met haar mee deden aan dit fotoproject. Ik vond het zo'n leuk idee dat ik een paar dagen geleden de camera klaar legde toen het tijd was om Sam te badderen.
Een foto maken bleek nog lastiger dan gedacht. Dat monster van mij zit namelijk echt niet stil in bad. De meeste foto's bleken achteraf bewogen te zijn. De bovenstaande foto was één van de weinige gelukte kiekjes. Er zaten nog mooiere foto's tussen dan dit exemplaar maar die waren wel erg bloot om online te plaatsen. Het resultaat is niet zo prachtig als bij Sharmayne maar ik vind het wel een leuk plaatje geworden. Dit is namelijk hoe Sam is. Continu in beweging en vol nieuwsgierigheid de wereld in kijkend.
Aangezien wij geen groot bad hebben, zetten we regelmatig Sam's babybad in de douchebak. Hij vindt het namelijk heerlijk om in bad te klooien met van die badeendjes en lekker te spetteren met water. Jammer genoeg probeert hij steeds vaker uit zijn badje te klimmen. Vrees dat dit gebadder dus geen lang leven meer beschoren is. Zo lang als het nog gaat, genieten we er dus nog maar even van.
Sam gaat trouwens ook graag mee onder de douche met ons. Hij zit dan gewoon in de douchebak onder de straal. (Wij doen in ieder gevoel een poging hem te laten zitten, meestal kruipt hij rond en hangt hij aan de slang van de douchekop...) Misschien dat ik daar ook eens een foto van moet maken. Wie weet komt er dus nog een vervolg op deze blogpost.

Vreetmonster

Al een poosje wilde Sam pertinent niet meer worden gevoerd. Ik verzon allerlei recepten voor hem maar hij was er niet wild van, zullen we maar zeggen. Tijdens onze vakantie was het steeds brullen geblazen wanneer vriendlief en ik een bord voor onze neus hadden. Sam wilde namelijk per sé ook een hap van ons eten. Nou ja, prima! Hij was toen immers al bijna een jaar. En wat bleek, hij vond alles wat wij aten erg lekker. Dat had hij ons dus duidelijk proberen te maken de afgelopen tijd. Hmmm....

Eenmaal weer thuis besloot ik er maar werk van te maken. Het project Sam met de pot mee laten eten ging van start. En dat ging verrassend goed! Uiteraard dacht ik er wel goed over na wat ik op tafel zette omdat wij normaal gesproken best pittig en gekruid eten. We zijn hier niet vies van rode pepers en verse knoflook. Ik heb het dus iets kalmer aan gedaan met de kruiden maar verder eigenlijk niet veel anders gedaan dan ik normaal doe. 

Voorheen kreeg Sam altijd eten voordat wij aan tafel gingen. Terwijl ik aan het koken was, voerde Maarten hem meestal z'n avondmaaltijd. Daarna zat hij er nog gezellig bij als wij gingen eten. Tijdens de vakantie zijn we dat anders aan gaan pakken. Sam eet nu tegelijkertijd met ons mee. In de keuken schep ik zijn eten in een apart bordje en dat zet ik voor hem neer op het blad van de kinderstoel. Vervolgens gaat meneer er zelf mee aan de slag. (Het resultaat van deze vreetpartijen zie je op de bovenstaande foto...)

Ik verbaas me erover wat Sam allemaal naar binnen weet te werken. Hij eet werkelijk waar de vreemdste dingen. Denk aan risotto, gnocchi met bolognesesaus, ciabatta met hummus, Italiaanse wokgroenten, aïoli, Parmezaanse kaas en ga zo maar door. Alles is toch wel aardig gekruid maar hij lijkt het heerlijk te vinden. Je doet hem ook geen groter plezier dan met een stokbroodje met Paturain. 

Over een paar weken (of maanden whatever...) gaan we maar eens aan de slag met het leren eten met een lepel. Hij vindt bestek enorm interessant maar maakt nog geen aanstalten om er iets anders mee te doen dan het op de grond gooien. Ondanks de bende die hij maakt, wordt ik zo enorm blij van zijn aanwezigheid aan de keukentafel. Hij zit enorm lekker te eten en vreet zijn knuisten er bijna bij op, zo lekker vindt hij alles. En zeg nu zelf, zo'n smoelwerk is toch een genot om voor te koken! 

Frankrijk 2013 #3

 

Vandaag is het tijd voor alweer blogje #3 van onze vakantie. Volgens mij zijn al deze foto's op dezelfde dag gemaakt als ik het me goed herinner. Het was een vruchtbare dag op fotogebied zullen we maar zeggen. En dit was nog maar dag vier van de veertien dagen dat we weg zijn geweest. Oeps!

Dit was de eerste vakantiedag met echt mooi weer. We besloten die dag naar het dorpje Thônes te rijden. Dit dorp lag op zo'n twintig minuten rijden vanaf de camping. Zoals we verwacht hadden, kwamen we in een leuk Frans dorpje terecht. Je kent het wel authentieke pleintjes en kerkjes en terrasjes en lokale winkels vol met stinkkaas en wijn. Blablabla... Wat we echter niet wisten was dat daar een soort van spelletjesfestival aan de gang was met allemaal oude spellen. Het hele dorp stond vol met van alles en nog wat. Het was super en we hebben onze ogen uit gekeken. Ook Sam vond het prachtig trouwens! 

Later die middag namen we nog een duik in het zwembad van de camping. We waren al eerder wezen zwemmen maar toen was het eigenlijk te koud voor Sam. Deze dag konden we uitgebreid spetteren met hem zonder dat hij eruit wilde. We hadden een swim trainer voor hem meegenomen maar daar wilde hij niet in. Hij vond het wel fantastisch om door het pierenbadje te kruipen dus later hebben we van die opblaasbandjes voor om zijn armen gekocht. Het interesseerde hem namelijk geen zak of hij kopje onder ging. 

Tijdens de vakantie hadden we de goede gewoonte om na het eten nog een rondje te gaan lopen. We trokken Sam alvast z'n pyjama of een jumpsuit aan zodat we hem bij terugkomst direct konden afvoeren richting z'n campingbedje. Deze avond liepen we het dorp uit en stuitten we op een wei met koeien en gingen Maarten en Sam nog even op de foto met een koeienbord. 

Dit weekend volgt wederom een blog met vakantiefoto's. Fijn om bij het vorige deel te horen dat jullie het nog lang niet zat zijn om gebombardeerd te worden met kiekjes uit de Franse Alpen haha!

Mocht je nog gebruik willen maken van de kortingscode die geldt op het gehele assortiment van de webshop Marington, dit kan tot en met 23 augustus. Je vindt de kortingscode hier.

Nice & new

In het winkelcentrum vlakbij mijn huis is een Zeeman te vinden. Ik kom er eigenlijk zelden omdat ik meestal geen zin heb om daar binnen te stappen omdat ik niets nodig heb. Vorige week besloot ik er toch eens rond te snuffelen. Ik had daar namelijk een paar maanden geleden eens wat fijne vestjes en pyjama's voor Sam gevonden. Misschien zou ik nog iets leuks kunnen scoren. 

Ik buffelde me door wat rekken en schappen kinderkleding heem en liep een rondje door de rest van de winkel. En ook deze keer ging ik niet met lege handen naar huis! Ik vond er een schattige romper met lange mouwen met olifantjes en ook kocht ik twee sets met koekvormpjes. De print met olifantjes doet me een beetje denken aan de hippe Zweedse kleding van merken als Maxomorra en Smafolk. 

De precieze prijzen weet ik niet meer maar alles bij elkaar heeft het me maximaal vijf euro gekost. Geen geld eigenlijk voor zulke geinige producten. Misschien moet ik toch meer eens vaker een bezoekje brengen aan deze winkel. Ik geef eerlijk toe dat er best een hoop zooi te vinden is maar je blijkt het zeker ook te kunnen treffen. Wat zijn jullie ervaringen met deze winkel? 

Mocht je nog gebruik willen maken van de kortingscode die geldt op het gehele assortiment van de webshop Marington, dit kan tot en met 23 augustus. Je vindt de kortingscode hier.