dinsdag 31 december 2013

Dag 28 - Je lievelingseten




De 30 dagen challenge is een blok aan mijn been. Ik begon er tijdens mijn zwangerschap aan en ik heb dit project nog steeds niet tot een einde gebracht. Had ik al verteld dat ik heel slecht ben in dingen afmaken? Tijd om daar verandering in te brengen. Ik ben slechts drie blogjes verwijderd van de finish dus ik geef mezelf bij deze een spreekwoordelijke schop onder de kont. Let's do this!
Vandaag ga ik het hebben over mijn lievelingseten. Een hele opgave voor een Bourgondiër zoals ik. Ik vind namelijk heel veel dingen lekker. Voor het gemak ben ik  ervan uitgegaan dat er bij deze vraag gedoeld wordt op het avondeten. Niet dat de keuze daardoor makkelijker wordt maar in ieder geval wel wat beperkter. 
Ik heb een aantal lievelingsgerechten waar je me 's nachts voor wakker kunt maken. Om te beginnen ben ik helemaal wild van risotto en dan met name van de variant met kruidenkaas en spekjes. Echt, dat is zo god-de-lijk lekker! Sowieso ben ik dol op gerechten met kaas. Ik snap niet dat mensen dat niet lusten haha! Mocht je deze risotto eens willen maken, kijk dan hier voor het recept. Voor mij is dit het ultieme comfortfood. Niets heerlijker dan met een grote kom risotto op de bank kruipen met een fout tv-programma. 
Wat ik ook heel lekker vind, is tonijnsteak van de grill met een pittige salsa van tomaat, rode ui en peper. Erg fijn in combinatie met gebakken aardappeltjes of patatjes en citroenmayonaise. Dit is nu een typisch voorbeeld van een maaltijd waar ik vanuit het niets trek in kan krijgen. En dan moet ik dat eten! Terwijl ik dit typ loopt me het water alweer in de mond. Uiteraard heb ik ook hier een receptje van voorhanden. Je vindt het hier. Onlangs kwam ik ook receptje tegen van wasabimayonaise. Dat lijkt me een leuke variatie op de citroenmayonaise die ik normaal bij dit gerecht serveer. Binnenkort maar eens uitproberen of dat net zo lekker is als ik denk. 
Verder word ik ook heel gelukkig van sushi. Een beetje standaard maar ik vind het gewoon heerlijk. Met kerst heb ik het voor het eerst samen gemaakt met mijn broertje. Erg leuk en vooral zeer smakelijk. Zeker voor herhaling vatbaar al blijf ik ook fan van de plaatselijke Shabu Shabu. 
Eten en koken zijn ware passies van me. Niet verrassend dus dat vrienden en familie standaard kookboeken voor me kopen als cadeautje. Mocht je meer over mijn persoonlijke smaak willen weten, dan raad ik je aan mijn recepten eens door te scrollen. Op die manier krijg je een goed beeld van wat ik zoal lekker vind. Ik ga immers geen gerechten plaatsen die ik zelf niet te vreten vind.

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

maandag 30 december 2013

Instagram diary #9

Sinds kort ben ik te vinden op Instagram. Iedere week plaats ik een overzichtje van de foto's die ik met deze app heb gemaakt op mijn blog. Ik blijk een voorliefde te hebben voor foto's van mijn kleine man. Wanneer jullie het leuk vinden om mee te genieten van mijn dagelijks leventje, lees dan snel verder en vergeet vooral geen vriendjes met me te worden ;-)


Nieuwe blousjes gescoord met fijne korting voor Sam. Yep, ik ben fan van de Hema!


Op zaterdag bereidde ik een enorme pan pastasaus om mee te nemen naar een Amerikaans feestje bij mijn zwager en schoonzus. Achteraf bezien had ik natuurlijk weer eens veel te veel gemaakt. We konden er nog dagen van eten haha!


Sam staart nog maar eens naar alle vallende regendruppels. 


Vrienden op de Amerikaanse party bij mijn zwager en schoonzus thuis.


Mijn vriend, mijn zwager en Bastiaan waren uiteraard te vinden bij de tafel met hapjes.


Sam hadden we gezellig meegenomen maar helaas had hij niet zo'n goede avond. Zijn derde kies kwam door en hij deed niets anders dan huilen en extreem ranzige luiers produceren. Beetje sneu! We zijn dan ook niet lang gebleven.


De restanten haha!


Van De Ruijter ontving ik een gepersonaliseerd pakje geboortemuisjes voor Sam. Eerder deze week heb ik middels een winactie 10 doosjes mogen verloten onder mijn bezoekers. Wat een feest!


Op zondagmorgen was er eindelijk gelegenheid om uit te slapen. Sam besloot na de ochtendvoeding lekker in slaap te vallen naast papa en mama en zodoende konden we gezamenlijk nog even verder knorren.


Sam's nieuwe hobby is torentjes bouwen (en afbreken) met Duplo of Megablocks. Lekker bezig, dat kind van mij.


Zondag was er een kerstmarkt in Leusden. Mijn vriend en ik vonden er weinig aan maar Sam was zwaar onder de indruk van dit grote paard.


Wat een werk zeg, kerstcadeautjes inpakken. Pfff!


En wat doe je dan als die rotkies van je kind doorkomt. Juist, knuffelen, voeden en je laten gebruiken als matras. Met liefde overigens!


Maandagmorgen sprak ik af met enkele vriendinnen met kinderen om te gaan ontbijten bij Ikea. We vormden een flinke stoet voor de lift met vier vrouwen en zes koters. 


Sam op onderzoek in een soort van speelhoek in het restaurant van Ikea.


Lekker hoor, ontbijtjes van een euro ;-) 


Ik zocht de bewaardoos van Sam op met onder andere zijn spulletjes uit het ziekenhuis. Dat deed ik omdat ik het doosje geboortemuisjes van De Ruijter erbij wilde doen. Stiekem best emotioneel om al deze dingen weer in je handen te hebben. Wat gaat de tijd toch snel. Snif!


Heerlijk zo'n vader die vakantie heeft. Lekker relaxen met papa op de bank! (En mama eindelijk een beetje tijd voor haarzelf...)


Knuffelen met zijn pandabeer. Sam is een jongetje dat helemaal verliefd is op knuffelbeesten. Hoewel ik er zelf niet zoveel mee heb, is het een genot om zijn gekroel te mogen aanschouwen.


Ik moest even moed verzamelen om mezelf een beetje Kerst-proof te maken maar het is gelukt hoor! Wat heb ik toch een hekel aan harsen en epileren, bah, bah, bah...


Dindagmorgen stond de postbode voor de deur met een enorme doos met cadeautjes van HippeMamaShop. Superlief! Ik was helemaal onder de indruk. 


We ontvingen een opbergbankje in de vorm van een safaribus en een superleuk boekje van Jellycat met verschillende staarten. Ik had een poosje geleden laten vallen bij de eigenaresse van HippeMamaShop dat ik dat boekje zo gaaf vond. Helaas was het toentertijd uitverkocht maar lieve Miriam had het onthouden. 


Tja, geef Sam iets in de vorm van een doos en hij klimt erop. Hij is in ieder geval helemaal happy met zijn cadeau. 


Sam en mijn moeder lezen gezamenlijk een boekje op kerstavond. Als Sam geconcentreerd is, piept zijn tongetje tevoorschijn. 


Time flies! Vorig jaar vierden we Kerst met een baby van net 4 maanden. Wat een verschil met die lopende dreumes die we tegenwoordig in huis hebben.


Henkie is de kitten van mijn ouders. Zoals gewoonlijk pikte hij het speelgoed van Sam in en ging Sam aan de haal met het kattenspeelgoed. 


Na het ontbijt op Eerste Kerstdag gingen we met de hele familie cadeautjes uitpakken. Wat een enorme berg pakjes. Ik was bang dat Sam helemaal los zou gaan maar dat viel alles mee. Hij heeft iedereen heel lief geholpen met uitpakken en gespeeld met het inpakpapier.


Van mijn broertje kreeg Sam een knuffel van Bumba met muziek. Sinds kort is Sam dol op deze clown en hij was dan ook helemaal overdonderd door dit cadeau. Jullie begrijpen waarschijnlijk wel dat als mijn broertje eenmaal aan de kinderen gaat, deze tante ook een fijn speeltje met lichtjes en geluid komt brengen. In de kraamweek mwuhaha!


Mijn kerstoutfitje! Voor de verandering besloot ik eens een jurkje te dragen. Normaal gesproken draag ik enkel jurkjes en rokjes in de zomer maar met een legging en laarzen eronder was het best te doen. 


Sushi maken met mijn broertje en schoonzusje bij mijn ouders thuis. Zo lekker!


Sam heeft een radar voor dingen met wielen. Zelfs de stofzuiger is niet veilig. Hier zie je mijn vader de woonkamer onder handen nemen terwijl Sam gezellig meerijdt. 


Opa-kleinzoon-momentje <3


Mijn moeder toverde 's middags de sjoelbak tevoorschijn die nog van mijn opa en oma is geweest. Sam zag er vooral een hele grote vormenstoof in. Dikke pret samen met papa en de kat. 


Na het sjoelavontuur vertrokken we richting mijn schoonouders. Daar werd vrolijk verder gespeeld! Handig hoor, van die opa's en oma's die gewoon een bak speelgoed hebben klaar staan. 


Gourmetten met de schoonfamilie. Dit zijn mijn schoonouders trouwens. Mijn schoonvader kijkt heel serieus maar ondertussen. (Koene, ik weet dat je dit leest ;-))


Lekker bakken en braden met z'n allen. 


Weer die serieuze blik...


Schone broers...


De dag na Kerst liepen vriendlief en ik een rondje door de regen en gingen we even langs wat winkels. 


Oh boy, ik ben echt enorm verwend door mijn familie en schoonfamilie. 


En ook Sam kreeg kerstcadeautjes van zijn opa's en oma's en ooms en tantes. Wat een kleine verwende draak is het toch haha!


's Middags kwam oom Sjoerd nog even op visite en die ontkwam niet aan een demonstratie van Bumba. 


Het is vrijdagavond en je bent in de kracht van je leven. Wat je dan doet? Je gaat los met de Duplo van je zoon. Heerlijk om ongestoord te kunnen bouwen zonder een kleine sloper in de buurt. Check ook even de verschillende verdiepingen!

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

zondag 29 december 2013

Review gezichtsmaskers Kruidvat



Zoals zoveel vrouwen vind ik een gezichtsmasker zo nu en dan erg fijn. Altijd wanneer ik er eens de tijd voor heb genomen, neem ik me voor het vaker te doen. Wat dan vervolgens niet gebeurt. Herkenbaar? Ik heb niet één favoriet masker of merk. Als de verpakking en prijs me aanspreekt in de drogist, kwak ik het in mijn mandje en neem het mee. Wanneer je de zoekfunctie op mijn blog gebruikt, kun je reviews vinden van zeer uiteenlopende gezichtsmaskers. I tried it all!
Ik was heel blij toen ik van Kruidvat een drietal exemplaren ontving om te proberen. Het is immers altijd tof om iets nieuws te proberen en ik heb goede ervaringen met het eigen merk van Kruidvat. Het is betaalbaar en de producten doen over het algemeen wat ze moeten doen. Een win-win-situatitie als je het mij vraagt. 
De afgelopen weken probeerde ik maskers genaamd Smooth Calming, Supreme Revitalizing en Intense Hydrating. Deze producten scoorden de eerste punten al met hun gezellige uiterlijk. Elk masker zit in een kleurrijk sachet welke is verdeeld in twee delen. Heel handig want meestal kun je een masker wel tweemaal gebruiken maar droogt de helft uit doordat je de verpakking al geopend hebt. Aangezien bij deze maskertjes de inhoud echt apart verpakt is, heb je daar geen last van. Top!
Alledrie de gezichtsmaskers heb ik op dezelfde manier gebruikt. Ik heb ze aangebracht op een gereinigde huid, 10 minuten laten inwerken en vervolgens met lauwwarm water van mijn smoelwerk gewassen. Over zowel Smooth Calming en Intense Hydrating ben ik erg enthousiast. Beide maskers gaven mijn huid een lekkere boost. Na gebruik was mijn gezichtje poezelig zacht en gevoed. Mijn huid kreeg echt een lekkere oppepper van deze maskers van Kruidvat.
Over Supreme Revitalizing ben ik iets minder enthousiast. Dit masker was net zo fijn in gebruik als de andere twee maar leverde me een shitload aan puistjes op. Heel eerlijk denk ik dat dit vooral aan mijn huidtype ligt en niet aan het product. Dit masker is namelijk bedoeld om huidveroudering tegen te gaan. Dat is natuurlijk nooit weg, ware het dat ik best een vette huid heb. Ondanks dat ik inmiddels 27 jaar op de teller heb staan, blijft mijn huid erg jeugdig. Ik vermoed dat de samenstelling van Supreme Revitalizing een tikkeltje te voedend was voor mijn gezicht. 
Wat ik heel prettig vind aan deze gezichtsmaskers, even afgezien van die ene puistenexplosie, is het feit dat ze erg mild zijn. Vaak beginnen maskers te prikken en te tintelen nadat ik ze heb aangebracht. Dat was bij deze producten helemaal niet het geval. Ik heb al een aantal maal gehad dat ik een vuurrode kop overhield, aan het gebruik van een masker. Gelukkig was daar deze keren totaal geen sprake van. Mocht jouw huid ook de neiging hebben rood uit te slaan of gewoon ietwat gevoelig zijn, dan kun je deze toppertjes van Kruidvat eens in gedachten houden.
Je kunt voor deze maskers in ieder filiaal van Kruidvat terecht. Voor de luttele prijs van 99 cent scoor je al dit fijne product dat je niet eenmaal, maar tweemaal kunt gebruiken. Oh ja, nog één kleine tip. Het is handig om als eerste het onderste gedeelte te gebruiken. Op het bovenste deel van het sachet staat namelijk de gebruiksaanwijzing. Indien je dat deel als eerste op je smoeltje smeert, tast je de volgende keer in het duister over hoe je dit product moet gebruiken. En ja, ik spreek uit ervaring. Iets met een ezel en een steen ofzo...

Deze blog is tot stand gekomen in samenwerking met Kruidvat.

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

zaterdag 28 december 2013

No shit



Een aantal maanden geleden schreef ik al eens een blogje over poep. Babypoep om precies te zijn. Het weet wat namelijk zo'n kind. Toen ik zwanger was, wist ik wel vaag dat er zo nu en dan een dampende kakpamper verschoond moest worden. Dat er echter zoveel over te vertellen zou vallen, dat realiseerde ik me toentertijd niet. De vorige keer vertelde ik over onverteerde stukjes, knuffels die in de shit belandden en luiers die onder mijn handen vandaan werden getrokken. Vandaag ga ik het eens hebben over Sam's kakavonturen onder de douche, leeggehaalde luieremmers en way more. Schuif je ontbijtje maar even aan de kant en lees rustig verder.
Het idee voor dit blogje ontstond vorige week toen Sam rustig op zijn kamer zat te spelen. Dacht ik... Op een gegeven moment werd het verdacht stil dus besloot ik even om het hoekje te kijken. Serieus mensen, mijn bloedje had heel de luieremmer leeg getrokken. Hoe hij het precies voor elkaar heeft gekregen weet ik niet want we hebben zo'n fancy geval van Sangenic. (Voor de niet mama's: dat is een luieremmer waar schreeuwend dure zakken ingaan en die alle pampers apart en geurdicht verpakt.) Ik snapte dat ding pas na een half jaar maar Sam had er slechts enkele minuten voor nodig. Zucht! Anyways, dat schatje van mij zat dus vrolijk alle gebruikte billendoekjes uit half vergane poepluiers te vissen. Toen ik de ravage bekeek, keek hij heel onschuldig om en begon 'Bah, bah, bah' te roepen. De stinkerd weet namelijk heel goed dat volgescheten luiers een absolute no go-area zijn.
Of wat te denken van poepen onder de douche? Het komt regelmatig voor dat Sam zo'n nucleaire explosie in zijn pamper heeft, dat ik er niet eens aan ga beginnen om dat weg te poetsen met een half pak billendoekjes. In zo'n geval kwak ik zoonlief gewoon onder de douche en spoel de poep af. Een enkele keer komt het voor dat meneer nog niet klaar is met kakken en onder invloed van dat warme water de rest er ter plekke uitknalt. En dat gebeurt natuurlijk altijd als je eigenlijk wat ontstopper in het doucheputje had moeten gooien. Gevolg? Het water met de brokken poep loopt niet weg en je dreumes probeert op zijn knietjes alle stukjes poep te vangen. Lekker!
Ik vertelde hier al eens dat ik Sam wel eens meeneem naar het toilet. Zo ook een keer toen ik dacht eigenlijk alleen te moeten plassen maar er zich plotseling een number two aandiende. Tja, dat kan gebeuren hè. Als je moet dan moet je. Opeens begon dat monster van mij heel hard met zijn hand te wapperen en wederom 'Bah bah bah' te roepen. Nu vraag ik je, ik hang altijd boven die luiers vol met kak van Sam en als hij dan één keer in mijn geurtje moet vertoeven, krijg je dit haha! Wel hilarisch overigens.
Het meest bijzondere voorval dateert al van iets langer geleden maar was zo ranzig dat ik hem jullie niet wilde onthouden. Tijdens het verschonen van een plasluier op ons bed, besloot Sam eens lekker te gaan poepelewoepsen. Precies op het moment tussen de luierwissel. Ik zag dat kringspiertje aanspannen en iets bruins tevoorschijn komen. Ik had geen tijd meer om er een luier onder te leggen dus heb ik die drol gevangen met mijn hand. Echt waar! Yak! Maar alles beter dan een drol op mijn witte beddengoed. Mijn vriend heeft trouwens eens een hotelbed kunnen redden door een bolus van Sam op te vangen op de buitenkant van een luier. Na het temperaturen begon ons monster ineens te kakken. Vriendlief had geen tijd meer om een pamper uit te vouwen dus heeft hij hem er maar zo onder gehouden.
Goed, jullie zijn weer een beetje bij wat betreft de stoelgang van mijn zoon. Ondanks mijn regelrechte schijthekel aan kak, zie ik tegenwoordig de humor wel in van een dampende drol. Ik draai mijn hand niet meer om voor een beetje poep. Bedankt voor het lezen! Poeh, poeh, poeperdepoep!

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

vrijdag 27 december 2013

And the winners are...



Vandaag maak ik de winnaars bekend van de winactie in samenwerking met De Ruijter. Van dit bedrijf mocht ik maar liefst 10 gepersonaliseerde doosjes met geboortemuisjes weggeven. Een hele toffe prijs als je het mij vraagt. Het liefst had ik aan iedereen die heeft mee gedaan zo'n pakje cadeau gedaan maar helaas gaat dat niet lukken. Desalniettemin mag ik een aantal dames heel blij maken. 
Ik zal jullie niet langer in spanning houden. De winnaars zijn... *tromgeroffel*... Roos, Fleur, Jacolien, Miriam, Wendy, Helen, Nicole, Lonneke, Deborah en Mariëlle. Van harte gefeliciteerd! Zouden jullie even contact met mij willen opnemen? Dit kan middels een mailtje of een privébericht via Facebook. Ik zorg er dan voor dat jullie dit weekend een code krijgen waarmee jullie een doosje muisjes kunnen bestellen. Bedankt voor het meedoen! 

Deze blog is tot stand gekomen in samenwerking met De Ruijter.

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.

Sam 16 maanden





Gisteren was Sam precies 16 maanden. Eerder riep ik nog dat toen Sam eenmaal het jaar gepasseerd was, de ontwikkelingen elkaar minder snel opvolgden. Deze maand kan ik jullie het tegendeel melden. December stond namelijk in het teken van veranderingen.
Om te beginnen loopt Sam los. Eindelijk haha! Al maanden riepen Maarten en ik tegen elkaar dat het eraan zat te komen. Die zoon van ons besloot echter lekker rustig aan te doen. Maar goed, hij loopt. Yeah! Nog wel heel wiebelig en met veel kont- en knielandingen trouwens. Vind het bizar hoe groot hij eigenlijk al is, als hij naar me toe komt stappen. En dan te bedenken dat er kinderen zijn van de helft van zijn leeftijd die al stapjes zetten...
Verder lijkt Sam opeens zoveel te snappen. Heel handig! Als ik vertel dat we naar boven gaan, dan gaat hij voor de de deur naar de gang zitten wachten. Wanneer ik deze open, kruipt hij op z'n dooie akkertje de trap op. Als ik zeg dat hij naar bed gaat, schudt hij regelmatig met zijn hoofd van niet. En no way dat hij dan zelfstandig de trap op gaat. Sterker nog, in dat geval kan ik een spartelend Sammetje naar boven sjouwen die zich onderwijl probeert vast te houden aan de trapleuning. 
Wat ook heel geinig is dat als ik zeg dat hij zijn schoenen moet pakken, hij dat ook daadwerkelijk gaat doen. Vervolgens doet hij  driftige pogingen om ze aan te trekken. Superschattig! Ook brengt hij mijn schoenen als ik daarom vraag haha! Tevens kan hij van alles aanwijzen. Je hoeft hem maar te vragen waar Bumba is, of zijn poezen- of hondenknuffel en hij gaat erheen.
Sam begint ook de functies van verschillende voorwerpen te snappen. Zo weet hij precies dat er met een haarborstel, haren worden gekamt en met een tandenborstel, tanden worden gepoetst. Mini is heel ruimdenkend en voert deze handelingen nog liever bij ons uit dan bij zichzelf. Ik heb dus al diverse malen een tandenborstel in mijn huig gehad en de katten een opdonder met een borstel die meneer toevallig te pakken heeft gekregen. Note-to-self: opruimen die hap!
Ook het aankleden wordt makkelijker. Nou ja, soms! Als Sam in een goede bui is, krijg je armen aangereikt en probeert hij zelf z'n sokken aan te trekken of zijn muts op te zetten. Heerlijk om hem zo nu en dan zonder worstelen in de kleren te krijgen.
Wat ook tof is, is het gebrabbel van mijn monster. Mijn vriend en ik grappen weleens tegen elkaar, dat we nog even moeten genieten van het feit dat ons kind nog niet praat. Want man, man, wat een kabaal komt er uit Sam. Hele onverstaanbare verhandelingen worden er gehouden. En dat alles op vol volume. Maar echt, het is zo leuk om aan te horen. Temeer omdat hij er sinds kort diverse gebaren bij maakt. Niet dat die helpen om de boel te verduidelijken overigens. Het ziet er gewoon heel wijs uit haha!
Ik zou nog tig voorbeelden kunnen geven van wat Sam inmiddels allemaal kan en snapt. Dat doe ik niet want ik denk dat mijn punt duidelijk is. Mijn zoon wordt groot. Een echte dreumes met een eigen wil en mening. Ik vind het fantastisch om te zien hoe hij steeds iets nieuws ontdekt en hoe blij daarmee is. Hoewel ik de babytijd heel speciaal en bijzonder vond, vind ik dit stiekem nog net iets leuker.

Later vandaag maak ik de winnaars bekend van de gepersonaliseerde pakjes geboortemuisjes van De Ruijter. So stay tuned!

Volg mij nu ook op BloglovinInstagramFacebook en Pinterest.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...