woensdag 23 oktober 2013

Dag 27 - Iets dat je boos maakt

Volgens mij ben ik ooit het onderwijs in gegaan zodat ik het grootste gedeelte van de dag lekker de baas kon spelen. Ik heb namelijk een licht autoriteitsprobleempje. Ik kan er niet zo goed tegen als mensen vinden dat ik dingen MOET. Ook het opvolgen van opdrachten en orders behoort niet tot mijn favoriete bezigheden. Ik krijg er gewoon jeuk van als mensen me lopen te commanderen. Het haalt dan ook slechtste in me naar boven.
Het is niet zo dat ik volstrekt onredelijk ben. Wanneer iets me aardig wordt gevraagd (en ik er het nut van inzie...) dan doe ik het gewenste met liefde. Ik ben gewoon nogal gevoelig voor de toon waarop ik word aangesproken. Mijn nekharen gaan domweg overeind staan als ik als een klein kind word behandeld. Hallo, ik kan echt wel zelf nadenken hoor! Behandel me gewoon als een weldenkend volwassen persoon en ik ben als was in je handen. Echt!
Mochten mensen het toch nodig vinden om me als een nitwit te behandelen dan gooi ik meestal mijn kont tegen de krib. Een principe-kwestie! Ik krijg een stoot adrenaline te verwerken waar je u tegen zegt en vervolgens ga ik los. Ook al vind ik het gevraagde in eerste instantie best redelijk, alsnog ga ik er tegenin. En op die momenten mensen, stijg ik altijd boven mezelf uit. Qua bitchiness dan! Ik ben normaal gesproken al niet op mijn mondje gevallen maar in dit soort gevallen ben ik nog tien maal gevatter en alerter. Er valt geen speld meer tussen te krijgen. Janken zullen ze!
Tja, het is geen al te fraaie eigenschap. Inmiddels heb ik het dan ook aardig onder controle. Ik ben door schade en schande wijs geworden, zeg maar. In het onderwijs was deze eigenschap samen met mijn humor mijn redding. Ik heb nooit ordeproblemen gehad. Leerlingen hadden al snel door dat met mevrouw Jess niet te sollen viel. Grappen en grollen kon ik overigens prima handelen, ik was niet zo'n ouderwetse frik met een lik-op-stuk-beleid. Maar echt geouwehoer heb ik nooit getolereerd in mijn klaslokaal. En ja, ik heb ze weleens aan het huilen gebracht. Arme, arme pubertjes!
Ik vrees dus dat er niets ander opzit dan in de toekomst een eigen bedrijf op te starten. Een nieuwe baas ziet me al aankomen. Die wil vast niet opgescheept zitten met dit kleine kreng. En dan ben ik vandaag de dag ook nog eens moeder. Een onvertogen woord over mijn bloedje valt niet in goede aarde, trust me! Dat moederinstinct zit diep kan ik jullie melden. Volgens mij heb ik in het dossier van het consultatiebureau al een aantekening gekregen om me niet aan mijn kop te zeiken met nutteloze adviezen. De laatste afspraken werd ik namelijk poeslief behandeld.
Moraal van het verhaal: ik ben heus wel aardig en welwillend op z'n tijd maar ik laat me niet op mijn kop zitten. Als mijn bloed eenmaal kookt dan ben je de Sjaak. Of dat nu terecht is of niet. Tegenwoordig voel ik het gelukkig goed aankomen en ik heb als docent ook wel geleerd om af en toe eens op mijn tong te bijten. Maar man, wat is dat moeilijk. Eens een bitch, altijd een bitch hè! Herkenbaar of zijn jullie allemaal schatjes?

(Oh by the way, vergeet deze blog niet met een korreltje zout te lezen hè!)

24 opmerkingen:

  1. IK ben zeker geen schatje..., maar...ik weet wel, dat je altijd oogst wat je zaait. En daarom laat ik heel veel los en schuif ik mijn ego ook best vaker aan de kant dan toen ik 30 was... plots lijken sommige dingen niet meer zo belangrijk.

    Katrien x

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. De werkelijkheid ligt wel iets genuanceerder hoor. Ik kan tegenwoordig ook goed op mijn tong bijten. Maar dat gevoel dat blijft. Ik kan er gewoon echt niet goed tegen.

      Verwijderen
  2. Leeftijd doet inderdaad wonderen katrien

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo herkenbaar weer! Hahaha
    Door de jaren heen heb ik ook geleerd, dat je beter je mond kan opentrekken. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden en hoewel ik het heel lang moeilijk vond om rechtuit te zijn, bang iemand te kwetsen, werkt het beter om gewoon duidelijk te zijn over je principes. Uiteraard met fatsoen en de nodige tact op zn tijd.
    Gelukkig heb ik een manneke die mij helpt de dingen des levens te relativeren. En je 'gevecht' te kiezen. Niet over alles de volle confrontatie aangaan.
    Moeilijk? Enooooooooooooooooorm! hihi

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hihi, ben jij mijn verloren zus ofzo ;-) Ik ben altijd heel open en eerlijk. Niet altijd fijn voor mensen die daar niet goed tegen kunnen maar ik uit het liever dan dat ik er mee blijf zitten. Al ben ik er ook niet bewust op uit om mensen te kwetsen. Wie de bal kaatst, kan hem terug verwachten.

      Verwijderen
  4. Hahaha, ik was vroegaah (ook) een bitchig type. Ik werkte als directiesecretaresse vanaf mijn 21e en moest me echt staande houden in een mannenwereld. De IJskoningin ben ik ook vaak genoemd. Ze liepen op een gegeven moment bij wijze van spreken met een boog om me heen of waren poeslief tegen me. Neeeen, met deze dame viel niet te sollen.
    Nou ja goed, en nu ben ik 42, al 7 jaar thuisblijfmoeder en ben ik een watje van de bovenste plank, hahaha. Hou niet van confrontaties, ruzies of ander gezeik. En dat terwijl ik vroeger geen discussie of probleem uit de weg ging.
    Of het met mijn leeftijd te maken heeft of met het feit dat ik moeder (en zachter...) ben... ik weet het niet :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh my, de ijskoningin hihi! Het moederschap heeft mij ook wel veranderd hoor. Ik ben er emotioneler door geworden maar merk ook dat ik een soort beschermingsdrang heb richting mijn zoon. Een beetje dubbel dus!

      Verwijderen
  5. Tegenwoordig in deze maatschappij moet je wel zo zijn anders walst iedereen over je heen en maken ze misbruik van je goedheid. Vroeger was het respect voor ieder mede mens nou nu moet je respect verdienen!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben een schatje, zeker, maar wel met autoriteitsprobleem. Man ook, al is hij wat assertiever. Mag jij raden hoe onze drie kindjes het doen bij frikkerige juffen op school die ze vertellen wat ze moeten doen zonder daar uitleg bij te geven waarom of het netjes te vragen... :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Waarschijnlijk op precies dezelfde manier als ik vroeger deed. Niet best dus! Mijn ouders hebben heel wat gesprekjes gehad op school.

      Verwijderen
  7. Ik heb in het gesticht geleerd voor mezelf op te komen. Daarvoor was ik een dromerig watje en heb ik me vaak laten gebruiken. Tegenwoordig ga ik van 'zero to bitch' in een nanoseconde als het nodig is.
    Ik kan het ook opvreten als het dominante figuren betreft. Ik heb namelijk ook een autoriteitsprobleempje. Vroeger schopte ik als activist tegen de gevestigde orde om dat te compenseren en te uiten.
    Nu is Senior meestal de Sjaak als me iets dwars zit. Hij kan het gelukkig handelen :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat vind ik ook een mooie uitdrukking 'from zero to bitch' haha ;-) Bij mij is het inderdaad een principe-kwestie. Ik gooi gewoon mijn kont tegen de krib als erover MOETEN en dergelijke wordt gesproken. Al kan ik tegenwoordig ook wel relativeren hoor. Deze blog is een beetje over the top ;-) (Maar geeft mijn gevoel wel goed weer...)

      Verwijderen
    2. Het is wel lekker om dat zo neer te zetten in een logje. Niks mis mee:)

      Verwijderen
  8. Ik kan vrij goed om met autoriteit, ik was het lievelingetje van de leerkrachten zonder dat ik ooit het idee had me te moeten plooien in bochten die ik niet wilde. Veel ligt in de manier waarop je wat aanpakt - ik heb geleerd dat veel denken vanuit de ander en je standpunt ook in die zin formuleren wonderen gedaan kan krijgen.
    In de klas is humor ook mijn wapen, meestal vrij ironisch/cynisch/sarcastisch en redelijk ad rem. Ik heb er ook geen moeite mee mezelf te relativeren. Daar moet ik een flink stuk van mijn autoriteit vandaan halen, want de boemanrol ligt mij niet, al hebben sommige klassen dat ook nodig. Ik ben wel redelijk consequent in mijn standpunten. Als ik niet wil dat de lln al grappend kwetsende dingen over elkaar zeggen, dan wil ik dat niet, ook al is het zo niet bedoeld of was het écht grappig, of vindt de andere partij het ook écht grappig. Voor dat soort zaken ben ik erg gevoelig en vreselijk streng (en als godsdienstleerkracht laat ik ze dan stukken uit de bijbel overschrijven ofwel een totaal random nutteloos opstel. Hoe nuttelozer hoe liever. Een 'nuttige' straf vind ik geen straf :p )

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Helemaal mee eens meid! Voor de klas ben ik vooral heel duidelijk, consequent en rechtlijnig. Leerlingen weten heel goed wat ze aan me hebben en hoever ze kunnen gaan. Ook mijn humor is ironisch en sarcastisch maar ik probeer niemand te kwetsen of te erg te kakken te zetten. Ik kijk altijd goed naar tegen wie ik iets zeg. Pesten en kwetsen tolereer ik gewoon niet. Punt! Ga ook nooit de discussie daarover aan. Ik liet leerlingen altijd een verhaal schrijven van twee kantjes met daarin drie door mij gekozen onderwerpen. Komt aardig overeen dus! Ik bewaarde alle verhaaltjes in een map aan het einde van het jaar liet ik er boekjes van maken om uit te delen.

      Verwijderen
  9. De Fantastic Moms zijn twee geduldige engeltjes, altijd blij, verheffen nooit onze stem en onze glimlach straalt je 24 uur per dag tegemoet..... hahaha in onze dromen dan!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Herkenbaar. Maar wel in iets mindere mate, hihi.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik herken het niet... of althans, een beetje. Ik ben zo'n gevalletje thuis bitchen over alles wat me is 'aangedaan', maar als punt je bij paaltje komt durf ik er niks tegenin te brengen. Vreselijk frustrerend is dat! Daarom heb ik eigenlijk alleen maar bewondering voor je!! Bitch of geen bitch, ik vind het knap als je je mannetje weet te staan tegenover autoriteiten!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Haha hilarisch. Volgens mij kan ik nog wat van je leren ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Oh, ik kan heel wat hebben maar als je over mijn grens heen gaat, dan kun je beter uit mijn buurt blijven!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Oh dit is wel herkenbaar hoor haha!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Soort van herkenbaar alhoewel niet onaardig kan ik autoriteit slecht hebben, niet eigenlijk. Ik word daar heel opstandig van. Ik ben dan ook vooral zzp-er geweest, echt een aanrader.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn om te horen dat ik niet de enige ben ;-) Ik word er ook enorm opstandig van haha!

      Verwijderen
  16. Haha, ik kijk eerst de kat uit de boom en ben best een zachtaardig type. Maar eenmaal boos kan je maar beter uit de weg gaan, haha. Deels dus zeker herkenbaar hoor. Voor jezelf opkomen is ook wel goed natuurlijk!

    BeantwoordenVerwijderen

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...